Het was niet de bedoeling geweest om laat te blijven.
Hij had alleen nog even iets af te ronden, iemand te helpen die anders zonder kerstcadeau zou zitten. Daarna zou hij naar huis gaan. Gewoon, zoals altijd.
Toen hij de deur achter zich dichttrok, viel hem pas op hoe stil het was.
Het warenhuis lag erbij alsof het zijn adem inhield. De roltrappen stonden stil, de etalages glansden zacht in het halfdonker. Hij liep terug naar de uitgang, drukte op de deurkruk, nog een keer, iets harder. Niets.
Zijn lichaam reageerde sneller dan zijn hoofd. De adem ging omhoog, het hart mee. Hij dacht aan alarmen, aan camera’s, aan hoe dit vast niet de bedoeling was. In zijn zakken vond hij alleen zijn sleutels. Zijn telefoon lag thuis, aan de oplader. Dat wist hij meteen.
Na een tijdje ronddwalen ontdekte hij de personeelsruimte.
Een plek waar hij anders gedachteloos langs zou lopen.
Binnen was het warm. Er stond een ruime bank, zo’n bank die je niet aanspoort om meteen weer op te staan. In de koelkast lagen maaltijden, drankjes, kleine dingen waar duidelijk zorg aan was besteed. Aan de muur hing een televisie met een kastje vol streamingdiensten, allemaal al klaar voor gebruik. In de hoek stond een hometrainer, alsof iemand had bedacht dat bewegen ook zacht mocht zijn.
Hij ging zitten en merkte dat hij dat eigenlijk al veel eerder had moeten doen.
De paniek ebde langzaam weg. Niet ineens, maar stap voor stap, zoals water dat zich vanzelf terugtrekt. Hij wist dat de winkel tweede kerstdag weer open zou gaan. Dat was genoeg om de tijd even los te laten.
Hij at rustig.
Hij keek iets wat nergens over ging.
Hij fietste een paar minuten, meer uit nieuwsgierigheid dan uit plicht.
Later lag hij op de bank, zonder wekker, zonder planning. Voor het eerst in lange tijd was er niemand die iets van hem nodig had. En dat voelde niet leeg, maar licht.
Er gebeurde niets bijzonders.
Geen inzicht, geen besluit.
Alleen het besef dat hij zichzelf al een tijd had ingehaald, maar nooit had ingehaald.
Hij bleef nog even liggen.
De winkel was veilig.
Hij ook.