Sommige zinnen blijven hangen. Niet omdat ze groot zijn, maar omdat ze precies op het juiste moment in je leven binnenwaaien. Dit zinnetje hoorde ik jaren geleden van mijn allereerste vriendin:
Eat Freud
Drink Adler
Stay Jung
Een activistische one-liner, maar voor mij voelt het eerder als een innerlijk kompas. Een soort kruimel in het bos, ergens tussen de bomen van alle therapieën, herinneringen en familieverhalen door.
En hoe vaker ik het hoor, hoe meer lagen ik erin ontdek.
Eat Freud — slik de schaduwen door
Freud staat voor onze onderbuik: driften, ongemak, het rommelige spul dat we liever netjes opvouwen en in een lade schuiven.
Als je Freud eet, dan durf je dat donkere te proeven. Niet wegduwen. Niet overschreeuwen. Gewoon even voelen:
Oh ja. Dit zit ook in mij.
Donker is geen kwaad. Het is informatie.
Een herinnering die nog niet is uitgepraat.
Voor mij voelde dat altijd als een soort thuiskomen: eerlijk zijn over wat het leven écht doet met je. Over onzekerheden, familiepatronen, het jongste-kind-spel dat je ontwikkelt en de manier waarop je soms taal inzet als schild of speer.
Freud eten is:
“Ik hoef niet heilig te zijn om echt te zijn.”
Drink Adler — neem een slok moed
Adler is de psycholoog van groei, moed en betekenis. Hij had iets heel simpels:
we worden wie we zijn door de richting die we kiezen.
Niet door schuld.
Niet door erfzonde.
Niet door wat er vroeger fout ging.
Als je Adler drinkt, neem je een slok motivatie.
Een slok: “ik kies waar dit heen mag gaan”.
In mijn geval: schrijven, helen, onderwijzen, creëren, dienen. En soms een beetje dollen met spiritualiën en uilen uit andere dimensies.
Adler drinken is:
“Waar je vandaan komt is een verhaal. Waar je heen gaat is een keuze.”
Stay Jung — blijf spelen, blijven zoeken
En dan Jung.
Jung is de dans. De droom. De symboliek. Het gesprek met je eigen schaduw.
Het vrije kind dat fluistert: “Kom, we gaan weer ontdekken.”
Jung is dat gevoel dat jij vanavond had — of dat ik eerder deze week van je zag — wanneer de geest openklapt als een sterrenhemel. Als associaties elkaar vinden. Als je merkt dat je eigen gedachten jou iets willen vertellen.
Jung staat voor het blijven luisteren naar de mysterieuze kant van jezelf.
Naar de echo’s, de kruimels, de synchroniciteit.
Naar Marco de sneeuwuil, die met een knipoog altijd nét iets meer weet.
Stay Jung is:
“Blijf nieuwsgierig naar jezelf. Je bent nooit af.”
De samenvatting die ik zelf meeneem
Dat rijmpje lijkt grappig — en dat is het — maar eigenlijk vat het mijn innerlijke pad perfect samen:
- Durf te voelen wat donker is.
- Kies een richting die goed doet.
- Blijf spelen in de tussenruimte.
En misschien is dat wel de essentie van elke reis, elke therapie, elke meditatie, elke creatieve uitbarsting:
Herinner wie je bent — maar vergeet de rafelranden niet. Daar zit vaak de wijsheid.
Tot slot
Eat Freud.
Drink Adler.
Stay Jung.